Er zijn diverse bronnen van verplichtingen op het gebied van ESG. Specialistische wetgeving, maar ook soft law. In de rechtspraak spelen de ESG-kaders steeds vaker een rol. En aan de hand van deze verplichtingen worden de pijlers van diverse kanten op ondernemingen gericht: Ondernemingen kunnen aan duurzaamheidsverplichtingen worden gehouden door onder meer toezichthouders, consumenten, beleggers en belangenorganisaties.

ESG-litigation is daarmee een strategisch risico voor ondernemingen. Nu nog zijn het de grote bedrijven die Milieudefensie en belangengroeperingen in het vizier heeft, maar in de toekomst zullen ook kleinere ondernemingen hiermee te maken krijgen. Het is dus zaak dit risico te managen. En als het onverhoopt tot een procedure komt, is het van belang te weten welke rechten en verplichtingen bestaan en kunnen worden afgedwongen. Onze sectie Procesrecht en Arbitrage kan u helpen procedures te voorkomen en zo nodig te doorstaan.

Overigens zien wij in onze litigation praktijk ook dat er toenemende aandacht is voor ESG bij geschilbeslechtingsinstanties. Een voorbeeld is het Nederlands Arbitrage Instituut (“NAI”) dat met het nieuwe NAI-reglement dat op 1 maart 2024 in werking is getreden rekenschap geeft van duurzaamheid, diversiteit en inclusiviteit. Het NAI legt in dit verband verschillende verplichtingen op de NAI Case Management Committee, partijen en de arbiters, zoals de verplichting om rekening te houden met duurzaamheid bij het voeren van de procedure (artikel 25 lid 5) en om rekening te houden met diversiteit en inclusiviteit bij de voordracht en benoeming van arbiters (artikel 15 lid 5 en artikel 13 lid 1). Duurzaamheid wordt verder bevorderd door partijen te verplichten uitsluitend elektronisch te communiceren, via het NAI-arbitrageplatform of per e-mail, om de milieu-impact van de arbitrageprocedure te verminderen. LXA juicht dit vanzelfsprekend toe.